Het internationaal wijntoerisme en de nieuwsgierigheid naar artisanaal gestookte spirits zet de consument er toe aan om producten uit andere landen te kopen. De toenemende digitalisering biedt hem/haar hiertoe veel mogelijkheden. Binnen de sector bestaat er een groeiende vraag om de verkoop op afstand tussen de EU lidstaten te vereenvoudigen. Ook de Europese Commissie is al geruime tijd tot de vaststelling gekomen dat de complexiteit van bepaalde van haar regels de verkoop op afstand eerder belemmeren dan ondersteunen.

Artikel 36 van de Richtlijn 2008/118 bepaalt de manier waarop de verschuldigde accijnzen bij de verkoop op afstand dienen betaald te worden. Maar de EU  lidstaten hebben dit artikel op een zodanig verschillende wijze hebben geïmplementeerd in hun nationale wetgeving dat de verkoop op afstand van alcoholhoudende dranken sterk wordt gehinderd. Zo zijn er verschillende regels voor onder andere het aanstellen van een fiscaal vertegenwoordiger, voor het stellen van garanties, voor de betaling en de recuperatie van accijnzen. Wat de fiscaal vertegenwoordiger zelf betreft is het niet altijd even eenvoudig om er een te vinden in het land van bestemming. Er zijn bovendien taalproblemen, het is een duur systeem en zeker niet geschikt voor de verzending van kleine pakketten.

Door de wirwar van regels wordt fraude op grote schaal mogelijk gemaakt. Gezonde concurrentie is een direct uitvloeisel van de interne Europese markt maar dit veronderstelt natuurlijk dat de spelregels voor iedereen gelijk zijn en dat de lokale handelaar wordt beschermd tegen de uitwassen van de digitale economie.

De Europese Commissie heeft eind 2018 consultant PriceWaterhouseCoopers gemandateerd om de zwakke punten van de huidige Europese regels en procedures bloot te leggen, de impact ervan in kaart te brengen en om passende oplossingen uit te werken.

Hierbij zal er worden gefocust op drie domeinen : de verkoop op afstand (B2C, geregeld in artikel 36 van voormelde richtlijn), de aankoop door particulieren (geregeld in artikel 32) en de transacties tussen groothandelaars en de retailers, waarbij de transactie gebeurd onder opschorting van betaling van accijnzen of waarbij de goederen worden gekocht met accijnzen inbegrepen.

Tijdens een bespreking met de EC en met de 28 nationale vertegenwoordigers, waarop ook Vinum Et Spiritus werd uitgenodigd, vernamen we dat de Europese Commissie niet wenst in te gaan op de suggestie om de accijnstarieven te harmoniseren of om de mogelijke kloof tussen de diverse nationale accijnstarieven te beperken. De Commissie ziet veel potentieel in de toepassing van de one-stop-shop methode (guichet unique) voor de betaling van BTW en wil dit eveneens uitwerken voor de betaling van accijnzen. Dergelijk systeem komt erop neer dat igv verkoop op afstand de verkoper de BTW die verschuldigd is op de verkoop aan particulieren in de diverse EU lidstaten betaalt aan een BTW ontvanger in zijn eigen land. Het is deze BTW ontvanger die er voor zorgt dat de betaalde BTW bedragen worden doorgestort naar de BTW ontvangers van de diverse lidstaten aan wie de BTW verschuldigd is.

Dergelijk systeem voor de betaling van BTW mag dan wel heel wat potentieel hebben, de uitwerking van een soortgelijk systeem voor accijnsbetalingen moet niet voor 2024/2025 verwacht worden. Het blijft maw een absolute noodzaak om er voor te zorgen dat er dmv tussentijdse ingrepen op Europees maar vooral op nationaal vlak de fraudeurs geen vrij spel krijgen, dat elke (buitenlandse en binnenlandse) verkoper de correcte BTW en accijnzen aanrekent zodat deloyale concurrentie wordt vermeden en we het gevoel krijgen dat de geïntegreerde Europese markt en de onstuitbare digitalisering ook voordelen inhoudt.

In dit verband hebben we samen met de directie van onze FOD Financiën Douane en Accijnzen medio februari een nieuw overleg georganiseerd. We houden jullie op de hoogte van de resultaten die deze samenwerking zal opleveren.